Płatki róż

Jak pozbieram płatki róż

Miła ma Miła ma..

Zasnę wśród złocistych pól

Miła ma Miła ma

Przeogromne są te pola

Przeogromny jest tu las

I w tej rosie nasza dola

W kłosach złotych marzeń czas

W ziemi czarnej, w trudzie dróg

W skibie żyznej, w bólu nóg

W złotej szacie przyodziany

Idzie do nas

Pan nad Pany..

W tęczy Jego blasku ran

Przez trud życia

Idzie Pan !

Aby świecić nad polami

Aby śpiewać wraz z gwiazdami

Idzie z nami przez nasz trud..

Dobry Bóg..

A Ty zbierasz pomaleńku

Do słoika płatki róż

Miła moja Miła moja

Bajki twórz..

Baśnie piękne przeogromne

Pełne naszych złotych wspomnień

Bo gdy minie już nasz czas

To zostanie po nas las

I zostaną nasze drogi

Te Gdzie nas bolały nogi

I gdzie serce Pełne ran..

Idzie Pan Idzie Pan..

A gdy zwiędną płatki róż

Mój Kochany do mnie mów..

Gdzieś daleko za gwiazdami

W pustce, gdzie będziemy sami

Gdzie już nie ma żadnych dróg

Mieszka Bóg..

Pełne lilii jego pola

Tak błękitne tak tęczowe

Tak zielone jak nasz las

I tęsknota, która w nas

Taka wielka za ogrodem

I za blaskiem, nowy brzask

Gdzie zgubiłam się w tym świecie

Gdzie zginęłam w tamtym lesie

Gdy do tęczy woła nas..

Znowu las..

                                                                                   2008 rok