piątek, 16 marca 2018


17 XII 14r.
  
   Zapominamy, zapominamy..
   Jesteśmy coraz dalej
   Już nie te ręce, włosy..
   Już nie ten czas

   Niczego nie da się powtórzyć
   Tamte dni minęły
   Tak daleko mamy do siebie
   Na druga ulicę

   Pocałunki niby te same
   Dłonie splecione
   Już nie nasze, obce
   Już nas nie ma
  
   Dlaczego
   Zgubiliśmy tamten czas
   W strugach deszczu
  
   Kamiennymi łzami
   Płacze dziś nawet wiatr..

   Znów jestem  sama
   Zagubiona we mgle
   Mimo miłości i róż..

   Ale dziękuję Ci
   Za każdy dzień co przeminął
   Za każdy uśmiech
   Kochanie..






  

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz